ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Στηρίζουμε την απεργία των συμβασιούχων εργαζόμενων στην Υπηρεσία Ασύλου και τη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ στις 11/3 για την κατάργηση του ρατσιστικού νόμου ΝΔ για άσυλο
Χαιρετίζουμε την απεργιακή κινητοποίηση των συμβασιούχων της Υπηρεσίας
Ασύλου και της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ με αίτημα την κατάργηση του ρατσιστικού νόμου
της κυβέρνησης της ΝΔ. Είναι μια πρωτοβουλία δημοκρατικής ευαισθησίας,
ανθρωπιάς και αλληλεγγύης απέναντι στην βάρβαρη καταπάτηση του
δικαιώματος στο άσυλο χιλιάδων κατατρεγμένων προσφύγων. Είναι μια
εξαιρετική δράση στη φάση που οι πρόσφυγες στον Εβρο και τα νησιά
βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια βάρβαρη ρατσιστική επίθεση, με το κλείσιμο
των συνόρων και την άγρια καταστολή. Στηρίζουμε την απεργία στις 11
Μάρτη και ταυτόχρονα απαιτούμε την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων,
μαζικές προσλήψεις και ανάπτυξη δημόσιων δομών φροντίδας και στήριξης
των προσφύγων για να ξεπεραστεί η ιδιωτικοποίηση αυτών των αναγκαίων
υπηρεσιών μέσω επιχειρηματικών ΜΚΟ.
Ο Ν. 4636/2019, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από 01/01/2020, καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και περιορίζει δραματικά τόσο την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου, όσο και τη διασφάλιση του ίδιου του δικαιώματος για διεθνή προστασία, που έχει θεσπιστεί με διεθνείς συμβάσεις. Συγκεκριμένα, η κύρια κατεύθυνση είναι η επίσπευση των διαδικασιών ασύλου με σύντμηση προθεσμιών, η απόρριψη με ταχείς διαδικασίες των αιτημάτων διεθνούς προστασίας μέσα από την κατάργηση ουσιαστικών διαδικαστικών εγγυήσεων, η κατάρτιση καταλόγου «ασφαλών χωρών καταγωγής» με στόχο την μαζική απόρριψη και την μη εξατομικευμένη κρίση επί των αιτημάτων, η στέρηση του δικαιώματος πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής, η έκδοση και η εκτέλεση αποφάσεων επιστροφών, η παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, ο περιορισμός της ελευθερίας και η συστηματική και πέραν του 18μηνου κράτηση των αιτούντων/σων άσυλο, ακόμα και για όσους/ες ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, η ίδρυση νέων κλειστών κέντρων κράτησης, η μεγαλύτερη εμπλοκή του αστυνομικού προσωπικού στις διαδικασίες ασύλου, η εισαγωγή της έννοιας της «συνεργασίας» του/ης αιτούντος/ούσας ως όρου για τη συνέχιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας με αποτέλεσμα οποιαδήποτε διαμαρτυρία για τις συνθήκες υποδοχής να θεωρείται λόγος απόρριψης του αιτήματος, ο περιορισμός στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.
Στο σύνολο του ο νέος νόμος εισάγει τιμωρητικές και θεσμικά ρατσιστικές διατάξεις που θέτουν εκτός διαδικασιών ασύλου ένα μεγάλο αριθμό δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Με αυτό το νομοθέτημα ως εφαλτήριο, η κυβέρνηση κορυφώνει την πολιτική της αποτροπής της υποδοχής προσφύγων & μεταναστών στον Έβρο και τα νησιά κατά τις τελευταίες μέρες, μετά την εισβολή της Τουρκίας και τις πολεμικές συγκρούσεις στο Ιντλίμπ της Συρίας. Το έκτακτο ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την 01/03/2020 να μην δέχεται η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου νέες αιτήσεις ασύλου για ένα μήνα και να επαναπροωθούνται όσοι/ες επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα. Η νομοθεσία για τις διαδικασίες ασύλου πουθενά δεν θέτει ως προϋπόθεση την κατοχή ταξιδιωτικών εγγράφων για να υποβάλει κάποιος/α αίτημα ασύλου και η αναστολή της υποδοχής αιτούντων/σών άσυλο δεν έχει νομικό έρεισμα ούτε στην νομοθεσία της Ε.Ε. ούτε στο διεθνές δίκαιο.
Οι ρατσιστικές επιθέσεις στους/ις αιτούντες/σες άσυλο και η επισφάλεια στους/ις εργαζόμενους/ες στο πεδίο του προσφυγικού αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αυτό επιβεβαιώνεται και από όλο το προηγούμενο διάστημα με κορύφωση τις τελευταίες ημέρες όπου ακροδεξιοί κάτοικοι νησιών στοχοποιούν και προπηλακίζουν εργαζόμενους/ες σε Μ.Κ.Ο. που δουλεύουν σε ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ασφάλεια τους συνθήκες εξαιτίας αυτών των απειλών και επιθέσεων. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι/ες της Υπηρεσίας Ασύλου ωθούνται σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση της δουλειάς τους, ιδιαίτερα στα νησιά, που εδώ και χρόνια εργάζονται στο «κόκκινο», ενώ υφίστανται διακρίσεις σε πολλά επίπεδα σε σχέση με το μόνιμο προσωπικό. Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι/ες της ΥΑ δουλεύουν υπό καθεστώς επισφάλειας, όπως και οι εργαζόμενοι/ες της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, υπογράφοντας επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και υπό το συνεχή φόβο απόλυσης, ενώ στην πράξη καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Σε μια περίοδο μάλιστα που απαιτείται ολοένα περισσότερο αυξημένη ανάγκη παροχής υπηρεσιών προς τους/ις αιτούντες /ες άσυλο οι διοικήσεις των ΜΚΟ απειλούν τους/ις εργαζόμενους/ες των ΜΚΟ με απολύσεις πανελλαδικά.
Στηρίζουμε την πρωτοβουλία των εργαζόμενων συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου και των εργαζόμενων στη Μ.Κ.Ο Άρσις, και στεκόμαστε πλάι τους στην διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους/ις εργαζόμενους/ες στην Υπηρεσία Ασύλου και συμβάσεων αορίστου χρόνου για τους/τις εργαζόμενους στις Μ.Κ.Ο..
Απέναντι στη ρατσιστική ρητορική που έχει κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο, οι εργαζόμενοι/ες διαφορετικών πεδίων, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες τασσόμαστε ενάντια στο νόμο 4636/2019, υπερασπιζόμενοι/ες τα δικαιώματα των αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων.
Απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων εργαζόμενων, αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων προτάσσουμε τις ανάγκες μας και τα δικαιώματα μας!
Στηρίζουμε την απεργία των συμβασιούχων εργαζόμενων στην Υπηρεσία Ασύλου και τη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ στις 11/3 για την κατάργηση του ρατσιστικού νόμου ΝΔ για άσυλο
Ο Ν. 4636/2019, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από 01/01/2020, καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και περιορίζει δραματικά τόσο την πρόσβαση τους στις διαδικασίες ασύλου, όσο και τη διασφάλιση του ίδιου του δικαιώματος για διεθνή προστασία, που έχει θεσπιστεί με διεθνείς συμβάσεις. Συγκεκριμένα, η κύρια κατεύθυνση είναι η επίσπευση των διαδικασιών ασύλου με σύντμηση προθεσμιών, η απόρριψη με ταχείς διαδικασίες των αιτημάτων διεθνούς προστασίας μέσα από την κατάργηση ουσιαστικών διαδικαστικών εγγυήσεων, η κατάρτιση καταλόγου «ασφαλών χωρών καταγωγής» με στόχο την μαζική απόρριψη και την μη εξατομικευμένη κρίση επί των αιτημάτων, η στέρηση του δικαιώματος πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής, η έκδοση και η εκτέλεση αποφάσεων επιστροφών, η παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, ο περιορισμός της ελευθερίας και η συστηματική και πέραν του 18μηνου κράτηση των αιτούντων/σων άσυλο, ακόμα και για όσους/ες ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, η ίδρυση νέων κλειστών κέντρων κράτησης, η μεγαλύτερη εμπλοκή του αστυνομικού προσωπικού στις διαδικασίες ασύλου, η εισαγωγή της έννοιας της «συνεργασίας» του/ης αιτούντος/ούσας ως όρου για τη συνέχιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας με αποτέλεσμα οποιαδήποτε διαμαρτυρία για τις συνθήκες υποδοχής να θεωρείται λόγος απόρριψης του αιτήματος, ο περιορισμός στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας.
Στο σύνολο του ο νέος νόμος εισάγει τιμωρητικές και θεσμικά ρατσιστικές διατάξεις που θέτουν εκτός διαδικασιών ασύλου ένα μεγάλο αριθμό δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Με αυτό το νομοθέτημα ως εφαλτήριο, η κυβέρνηση κορυφώνει την πολιτική της αποτροπής της υποδοχής προσφύγων & μεταναστών στον Έβρο και τα νησιά κατά τις τελευταίες μέρες, μετά την εισβολή της Τουρκίας και τις πολεμικές συγκρούσεις στο Ιντλίμπ της Συρίας. Το έκτακτο ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την 01/03/2020 να μην δέχεται η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου νέες αιτήσεις ασύλου για ένα μήνα και να επαναπροωθούνται όσοι/ες επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα. Η νομοθεσία για τις διαδικασίες ασύλου πουθενά δεν θέτει ως προϋπόθεση την κατοχή ταξιδιωτικών εγγράφων για να υποβάλει κάποιος/α αίτημα ασύλου και η αναστολή της υποδοχής αιτούντων/σών άσυλο δεν έχει νομικό έρεισμα ούτε στην νομοθεσία της Ε.Ε. ούτε στο διεθνές δίκαιο.
Οι ρατσιστικές επιθέσεις στους/ις αιτούντες/σες άσυλο και η επισφάλεια στους/ις εργαζόμενους/ες στο πεδίο του προσφυγικού αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αυτό επιβεβαιώνεται και από όλο το προηγούμενο διάστημα με κορύφωση τις τελευταίες ημέρες όπου ακροδεξιοί κάτοικοι νησιών στοχοποιούν και προπηλακίζουν εργαζόμενους/ες σε Μ.Κ.Ο. που δουλεύουν σε ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ασφάλεια τους συνθήκες εξαιτίας αυτών των απειλών και επιθέσεων. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι/ες της Υπηρεσίας Ασύλου ωθούνται σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση της δουλειάς τους, ιδιαίτερα στα νησιά, που εδώ και χρόνια εργάζονται στο «κόκκινο», ενώ υφίστανται διακρίσεις σε πολλά επίπεδα σε σχέση με το μόνιμο προσωπικό. Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι/ες της ΥΑ δουλεύουν υπό καθεστώς επισφάλειας, όπως και οι εργαζόμενοι/ες της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, υπογράφοντας επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και υπό το συνεχή φόβο απόλυσης, ενώ στην πράξη καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Σε μια περίοδο μάλιστα που απαιτείται ολοένα περισσότερο αυξημένη ανάγκη παροχής υπηρεσιών προς τους/ις αιτούντες /ες άσυλο οι διοικήσεις των ΜΚΟ απειλούν τους/ις εργαζόμενους/ες των ΜΚΟ με απολύσεις πανελλαδικά.
Στηρίζουμε την πρωτοβουλία των εργαζόμενων συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου και των εργαζόμενων στη Μ.Κ.Ο Άρσις, και στεκόμαστε πλάι τους στην διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής δουλειάς σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους/ις εργαζόμενους/ες στην Υπηρεσία Ασύλου και συμβάσεων αορίστου χρόνου για τους/τις εργαζόμενους στις Μ.Κ.Ο..
Απέναντι στη ρατσιστική ρητορική που έχει κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο, οι εργαζόμενοι/ες διαφορετικών πεδίων, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες τασσόμαστε ενάντια στο νόμο 4636/2019, υπερασπιζόμενοι/ες τα δικαιώματα των αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων.
Απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων εργαζόμενων, αιτούντων/σών άσυλο και προσφύγων προτάσσουμε τις ανάγκες μας και τα δικαιώματα μας!
