ΑΝΤΑΡΣΙΑ
ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Χειροτέχνες/ισσες,
όλοι και όλες την Τρίτη 4 Φλεβάρη 8μμ, έξω από τη συνεδρίαση του ΚΑΣ,
Μπουμπουλίνας 20
Όχι
στο αφανισμό και την εκτόπιση των χειροτεχνών απο κυβέρνηση, ΥΠΠΟ και
Μπακογιάννη
Η
κυβέρνηση της ΝΔ και η δημοτική αρχή Μπακογιάννη συνεχίζουν τα σχέδια
"νόμου και τάξης" στην Αθήνα με στόχο την παράδοση κάθε τετραγωνικού
μέτρου στην ασύδοτη κερδοσκοπία των μεγαλοκαρχαριών του τουρισμού και του
εμπορίου. Το στόχαστρο τους είναι οι φτωχοί εργαζόμενοι δρόμου, χειροτέχνες,
μικροπωλητές, ρακοσυλλέκτες, μουσικοί δρόμου την ίδια ώρα που οι
μεγαλοξενοδόχοι κάνουν πάρτι κερδών σε βάρος των υπαλλήλων τους και το AirBNB
πετάει έξω από τις γειτονιές και τα σπίτια τους κατοίκους .
1. Ο εκτοπισμός των χειροτεχνών από την Αποστόλου Παύλου με επιχείρημα το "σεβασμό του αρχαιολογικού χώρου" την ώρα που στους ίδιους πεζόδρομους έχουν απλωθεί τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι σκέτη υποκρισία. Το ΥΠΠΟ ξεχνάει να προστατεύει τους "αρχαιολογικούς χώρους" μπροστά στις επενδύσεις και το κέρδος συγκεκριμένων ομάδων επιχειρηματικών συμφερόντων, είτε πρόκειται για τραπεζοκαθίσματα είτε πρόκειται για δεκαόρωφα ξενοδοχεία που κρύβουν την Ακρόπολη.
Η μετατροπή της Αποστόλου Παύλου σε πεζόδρομο με την ευκαιρία της ανάπλασης λόγω Ολυμπιάδας του 2004 πήγε λοιπόν χέρι-χέρι με την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στην ίδια περιοχή. Αυτό μοιάζει να τον ξεχνάει το ΥΠΠΟ.
2. Η ανάπτυξη των χειροτεχνών στη περίοδο της κρίσης έφερε περισσότερους να δραστηριοποιούνται στο δρόμο, με κάποιους να είδαν καταστήματα που είχαν να χρεοκοπούν και να κλείνουν. Έτσι ένας σημαντικά μεγαλύτερος αριθμός βρέθηκε να κατέχει διαφορετικών ειδών άδειες και πιστοποιήσεις από κρατικούς φορείς ως χειροτέχνης/ισσα.
Γι αυτό η ψήφιση του ν.4497/17 και του σχετικού άρθρου 45 ήταν μια μαχαιριά σε βάρος όλων αυτών των σκληρά εργαζόμενων χειροτεχνών στους δρόμους της Αθήνας.
Σημειωτέον δε ότι από το 2010 περίπου οι χειροτέχνες/ισσες δραστηριοποιούνται στους δρόμους πέριξ του Θησείου, Αδριανού, Αιόλου κλπ με αυτορύθμιση της παρουσίας τους, όπως άλλωστε και οι συλλέκτες.
3. Η προοπτική της μετατροπής τους σε ελεύθερους επαγγελματίες θα σημάνει τον αφανισμό τους. Η χωροθέτηση και η κατανομή θέσεων απο τον Δήμο Αθήνας μετά από κλήρωση(!), μόνο σε όσους μπορούν να προχωρήσουν σε έναρξη επαγγέλματος, είναι μια διαδικασία καταστροφής μεγάλου αριθμού χειροτεχνών. Με περιορισμό των θέσεων στις 204 (με ποιο κριτήριο άραγε;) τι μέλλον έχει όποιος η όποια δεν κερδίσει τον λαχνό επιβίωσης; Τι πρέπει να κάνει κάποιος/κάποια χειροτέχνης/ισσα αν χάσει τον κλήρο; Να φύγει από την Αθήνα; Να πληρώνει πρόστιμα; Να τρέχει με το πάγκο στη πλάτη για να αποφύγει τις καταδιώξεις της Αστυνομίας και την κατάσχεση-καταστροφή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας;
4. Οι χειροτέχνες/ισσες αποτελούν ομάδα εργασιακή, ομάδα παραγωγών “άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς” με διεθνικές σχέσεις από πολλά σημεία του Πλανήτη. ¨Αραγε ποιός φορέας όφειλε να αναδείξει αυτήν την συμβολή τους στο πολιτισμό αν όχι φορείς του ΥΠΠΟ; Η στήριξη και η ανάδειξη τους ως συστατικό στοιχείο της κουλτούρας της πόλης θα έπρεπε να ήταν κατευθυντήρια αρχή και όχι η καταδίωξη τους ως παρείσακτους και παράνομους. Άραγε θα βρεθούν στο στόχαστρο της καταδίωξης οι μουσικοί δρόμου και οι λατερνατζήδες όπως έγινε πριν από μερικά χρόνια;
5. Άμεσα, η κυβέρνηση , το ΥΠΠΟ και ο Δήμος Αθήνας οφείλουν να αναστείλουν την εφαρμογή ενός νόμου που στέλνει στον Καιάδα τους χειροτέχνες. Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την μεταφορά των χειροτεχνών στο καθεστώς του “μικροκαλλιεργητή αγρότη” επιτρέποντας τους να αποκτήσουν φορολογική και ασφαλιστική οντότητα και έτσι.
Να συνεχίσει μεταβατικά η δραστηριοποίηση στους χώρους όπου μπορούν να βιοπορίζονται αφού εκεί και μόνον υπάρχει ροή τουριστών και επισκεπτών και όχι να εξοριστούν σε σημεία όπου θα υπάρξει αργός αλλά βέβαιος θάνατος.
6. Οι χειροτέχνες/ισσες μπορούν να νικήσουν και να αποτρέψουν να βρεθούν ξανά στο στόχαστρο της καταστολής όπως πριν από ενάμισι χρόνο, με την ενότητα και την αποφασιστικότητα τους αλλά και με την κοινή δράση με όλο το εργατικό κίνημα που δίνει τη μάχη ενάντια στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων τ ο χτύπημα της δημόσιας εκπαίδευσης. Με την κοινή δράση με τα κινήματα στις γειτονιές , με τις γυναίκες που ετοιμάζονται να διαδηλώσουν στις 8 Μάρτη, με το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα που θα βγει στους δρόμους στις 21 Μάρτη.
Πετρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας
1. Ο εκτοπισμός των χειροτεχνών από την Αποστόλου Παύλου με επιχείρημα το "σεβασμό του αρχαιολογικού χώρου" την ώρα που στους ίδιους πεζόδρομους έχουν απλωθεί τραπεζοκαθίσματα των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι σκέτη υποκρισία. Το ΥΠΠΟ ξεχνάει να προστατεύει τους "αρχαιολογικούς χώρους" μπροστά στις επενδύσεις και το κέρδος συγκεκριμένων ομάδων επιχειρηματικών συμφερόντων, είτε πρόκειται για τραπεζοκαθίσματα είτε πρόκειται για δεκαόρωφα ξενοδοχεία που κρύβουν την Ακρόπολη.
Η μετατροπή της Αποστόλου Παύλου σε πεζόδρομο με την ευκαιρία της ανάπλασης λόγω Ολυμπιάδας του 2004 πήγε λοιπόν χέρι-χέρι με την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στην ίδια περιοχή. Αυτό μοιάζει να τον ξεχνάει το ΥΠΠΟ.
2. Η ανάπτυξη των χειροτεχνών στη περίοδο της κρίσης έφερε περισσότερους να δραστηριοποιούνται στο δρόμο, με κάποιους να είδαν καταστήματα που είχαν να χρεοκοπούν και να κλείνουν. Έτσι ένας σημαντικά μεγαλύτερος αριθμός βρέθηκε να κατέχει διαφορετικών ειδών άδειες και πιστοποιήσεις από κρατικούς φορείς ως χειροτέχνης/ισσα.
Γι αυτό η ψήφιση του ν.4497/17 και του σχετικού άρθρου 45 ήταν μια μαχαιριά σε βάρος όλων αυτών των σκληρά εργαζόμενων χειροτεχνών στους δρόμους της Αθήνας.
Σημειωτέον δε ότι από το 2010 περίπου οι χειροτέχνες/ισσες δραστηριοποιούνται στους δρόμους πέριξ του Θησείου, Αδριανού, Αιόλου κλπ με αυτορύθμιση της παρουσίας τους, όπως άλλωστε και οι συλλέκτες.
3. Η προοπτική της μετατροπής τους σε ελεύθερους επαγγελματίες θα σημάνει τον αφανισμό τους. Η χωροθέτηση και η κατανομή θέσεων απο τον Δήμο Αθήνας μετά από κλήρωση(!), μόνο σε όσους μπορούν να προχωρήσουν σε έναρξη επαγγέλματος, είναι μια διαδικασία καταστροφής μεγάλου αριθμού χειροτεχνών. Με περιορισμό των θέσεων στις 204 (με ποιο κριτήριο άραγε;) τι μέλλον έχει όποιος η όποια δεν κερδίσει τον λαχνό επιβίωσης; Τι πρέπει να κάνει κάποιος/κάποια χειροτέχνης/ισσα αν χάσει τον κλήρο; Να φύγει από την Αθήνα; Να πληρώνει πρόστιμα; Να τρέχει με το πάγκο στη πλάτη για να αποφύγει τις καταδιώξεις της Αστυνομίας και την κατάσχεση-καταστροφή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας;
4. Οι χειροτέχνες/ισσες αποτελούν ομάδα εργασιακή, ομάδα παραγωγών “άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς” με διεθνικές σχέσεις από πολλά σημεία του Πλανήτη. ¨Αραγε ποιός φορέας όφειλε να αναδείξει αυτήν την συμβολή τους στο πολιτισμό αν όχι φορείς του ΥΠΠΟ; Η στήριξη και η ανάδειξη τους ως συστατικό στοιχείο της κουλτούρας της πόλης θα έπρεπε να ήταν κατευθυντήρια αρχή και όχι η καταδίωξη τους ως παρείσακτους και παράνομους. Άραγε θα βρεθούν στο στόχαστρο της καταδίωξης οι μουσικοί δρόμου και οι λατερνατζήδες όπως έγινε πριν από μερικά χρόνια;
5. Άμεσα, η κυβέρνηση , το ΥΠΠΟ και ο Δήμος Αθήνας οφείλουν να αναστείλουν την εφαρμογή ενός νόμου που στέλνει στον Καιάδα τους χειροτέχνες. Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την μεταφορά των χειροτεχνών στο καθεστώς του “μικροκαλλιεργητή αγρότη” επιτρέποντας τους να αποκτήσουν φορολογική και ασφαλιστική οντότητα και έτσι.
Να συνεχίσει μεταβατικά η δραστηριοποίηση στους χώρους όπου μπορούν να βιοπορίζονται αφού εκεί και μόνον υπάρχει ροή τουριστών και επισκεπτών και όχι να εξοριστούν σε σημεία όπου θα υπάρξει αργός αλλά βέβαιος θάνατος.
6. Οι χειροτέχνες/ισσες μπορούν να νικήσουν και να αποτρέψουν να βρεθούν ξανά στο στόχαστρο της καταστολής όπως πριν από ενάμισι χρόνο, με την ενότητα και την αποφασιστικότητα τους αλλά και με την κοινή δράση με όλο το εργατικό κίνημα που δίνει τη μάχη ενάντια στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων τ ο χτύπημα της δημόσιας εκπαίδευσης. Με την κοινή δράση με τα κινήματα στις γειτονιές , με τις γυναίκες που ετοιμάζονται να διαδηλώσουν στις 8 Μάρτη, με το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα που θα βγει στους δρόμους στις 21 Μάρτη.
Πετρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας
