Μπάτσοι Παντού -ΜΕΘ και Δάσκαλοι Πουθενά, πάρτε πίσω το έκτρωμα Κεραμέως!
Το νομοσχέδιο Κεραμέως – Βορίδη- Χρυσοχοΐδη ανήκει στη κατηγορία των νομοσχεδίων Μπάτσοι παντού-Γιατροί και δάσκαλοι πουθενά. Θεωρούν ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι μπάτσους πολλούς μπάτσους ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια. Δεν τους απασχολεί ότι δεν υπάρχουν κρεβάτια ΜΕΘ, ότι τα εμβόλια έρχονται με το σταγονόμετρο, ότι τα παιδιά στα δημοτικά σχολεία συνωστίζονται σε 35 μελή τμήματα και τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω ελλείψεων διδακτικού προσωπικού. Αυτοί νομίζουν ότι μας λείπουν κι άλλοι μπάτσοι.
Σε ένα χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο θέλουν να θεσμοθετήσουν πανεπιστημιακή αστυνομία η οποία μάλιστα θα υπάγεται και θα λογοδοτεί στο υπουργείο δημόσιας τάξης και όχι στο υπουργείο παιδείας. Στην ουσία αποτελεί προσπάθεια «σημαδέματος» και «φακελώματος» φοιτητών και ΔΕΠ ώστε να «πειθαρχήσουν» υποτίθεται τα πανεπιστήμια. Βλέπεται η κατάργηση του ασύλου που θα έλυνε όλα τα προβλήματα της παιδείας αποδείχθηκε κενό γράμμα. Το άσυλο φρουρείται στη πράξη από τη πανεπιστημιακή κοινότητα και ο Χρυσοχοΐδης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κάθεται απέξω και να βλέπει. Έτσι έβαλαν σε εφαρμογή τη νέα μεγάλη σοφία: «τα προβλήματα των πανεπιστημιακών τμημάτων θα λυθούν αν καθοριστούν όρια φοίτησης και οι πανεπιστημιακοί χώροι εποπτεύονται από πανεπιστημιακή αστυνομία».
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι την ώρα που εν μέσω πανδημίας έρχεται άρον άρον αυτό το χαφιέδικο και άχρηστο νομοθέτημα, τα πανεπιστήμια έχουν να προσλάβουν διδακτικό προσωπικό εδώ και ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. Με ακαδημαϊκούς όρους αυτό σημαίνει ότι μια γενιά επιστημόνων έχει αποκλειστεί από την εκπαιδευτική διαδικασία και οι φοιτητές όλων των πανεπιστημιακών τμημάτων στερούνται τα πιο σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης. Την ίδια ώρα τα μαθήματα, τα φροντιστήρια, τα κέντρα υπολογιστών και τα σπουδαστήρια δεν μπορούν να λειτουργήσουν με ικανοποιητικούς όρους.
Όμως αυτός ακριβώς είναι ο στόχος αυτού του νομοθετικού ανοσιουργήματος. Η απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου και η ενίσχυση των ιδιωτικών σχολών, των κολεγίων. Η κυβέρνηση αναλαμβάνει να πετάξει έξω από τα ΑΕΙ τα φτωχόπαιδα της εργατικής τάξης που έχουν το θράσος να οργανώνονται ως δύναμη ενάντια στις κυβερνήσεις και τις εξουσίες. Για την εργατική οικογένεια η μόρφωση των παιδιών της θα σημαίνει να ξοδέψει μια παρουσία, με τραπεζικά δάνεια. Οι παράγοντες εντός και εκτός Ελλάδας δεν μπορούν να χωνέψουν ότι σε αυτή τη χώρα το εργατικό και το νεολαιίστικο κίνημα έχουν καταφέρει τα παιδιά των εργατών και των αγροτών να αποτελούν το 50% του φοιτητικού σώματος την ώρα που στην ΕΕ καις στις ΗΠΑ το αντίστοιχο ποσοστό είναι κάτω από το 20%. Ξέρουν ότι η μόρφωση της εργατικής τάξης κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη πειθάρχησή της. Άσε πού κάπου πρέπει να βολευτούν τα ορφανά του Μιχαλολιάκου (φοιτητική αστυνομία) και κάποια «θύματα» να κατευθυνθούν στα ΙΕΚ. Βλέπετε οι ιδιοκτήτες τους και καλοί φίλοι της κυβέρνησης έμειναν με τη γλύκα του Σκόιλ Εκικού και του Μέτζη του Νεούκτη.
Το νομοσχέδιο πρέπει να αποκρουστεί. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε σε πόλεις που οι ειδικότητες μπάτσων κινδυνεύουν να ξεπεράσουν τα πανεπιστημιακά τμήματα. Έχουμε φτάσει να έχουμε, μπάτσους, ΜΑΤ, τροχονόμους, ασφαλίτες, ΔΙΑΣ, ειδικούς φρουρούς, δημοτικούς τροχονόμους, δημοτικούς μπάτσους και δε μας φτάνουνε όλοι αυτοί χρειαζόμαστε και πανεπιστημιακούς μπάτσους. Η Ελλάδα του Μητσοτάκη κινδυνεύει να κάνει πράξη το όραμα του δικτάτορα Παπαδόπουλου που ονειρευόταν μια Ελλάδα που οι μισοί θα ήταν μπάτσοι και θα χαφιέδιζαν τους άλλους μισούς.
Το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα είχε αντιμετωπίσει εκείνα τα μαύρα χρόνια το νομοσχέδιο της υποχρεωτικής στράτευσης των φοιτητών. Έκτοτε τα νομοθετήματα ακόμα και ο νόμος 815 του Κωνσταντίνου Καραμανλή που αποσύρθηκε κάτω από το βάρος των φοιτητικών καταλήψεων δεν είχαν τέτοιο αντιδραστικό περιεχόμενο. Το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι κοντά στο χουντονόμο όμως εξίσου έντονες θα είναι νομίσουμε και οι αντιδράσεις. Οι κυβερνήσεις βλέπετε αρνούνται να καταλάβουν ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
