ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Να μην αφήσουμε τον Δήμαρχο Καμίνη να επιβάλει τη ρατσιστική
καταστολή των χρηστών
Το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας στην ειδική συνεδρίαση του
για τα ναρκωτικά και το Πεδίο του Άρεως με τις ψήφους της παράταξης Καμίνη και
μόνο, προχώρησε σε μια απόφαση-παρωδία με κεντρικό άξονα την καταστολή, με
έντονη ρατσιστική οσμή κατά των χρηστών ενώ υποκριτικά προτείνει τάχα μέτρα
υπέρ τους.
Η μεθόδευση της μετατροπής του δημοτικού συμβουλίου σε
στούντιο για την προβολή των απόψεων
του Δημάρχου Καμίνη στα ΜΜΕ μετέτρεψε την διαδικασία σε παρωδία. Γι αυτό
άλλωστε αποχωρήσαμε μαζί με την Λαϊκή Συσπείρωση και την Ανοιχτή Πόλη.
Φορείς όπως ο ΟΚΑΝΑ, το 18 Άνω και το ΚΕΘΕΑ απουσίαζαν αφού
δε φρόντισε ο Καμίνης να παραστούν.
Για πρώτη
φορά μετά την περίοδο Σαμαρά όπου χρησιμοποιήθηκε η ρητορική της «ανακατάληψης
των πόλεων» από τους ανεπιθύμητους εχθρούς με στόχο την ένταση της αστυνομικής
καταστολής κατά των μεταναστών και της νεολαίας υιοθετούνται τέτοιου τύπου
αντιδραστικές λογικές. Τότε χρεώνονταν «η υποβάθμιση στις γειτονιές» στους
μετανάστες αλλά και τους νεολαίους που είχαν ξεσηκωθεί το 2008 μετά την
δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κερδισμένοι βγήκαν οι φασίστες, πρώτα οι
Πλεύρηδες του ΛΑΟΣ και μετά οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, που με την στήριξη της
Αστυνομίας έστηναν «επιτροπές
αγανακτισμένων κατοίκων» στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας.
Τώρα ο
Καμίνης χρεώνει στους χρήστες «υποβάθμιση της καθημερινής ζωής των
περίοικων»(!) στοχοποιώντας τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος
στις γειτονιές εξ αιτίας της άθλιας
διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης από τις κυβερνήσεις προς όφελος μια
χούφτας Τραπεζιτών, εφοπλιστών και μεγαλοεπιχειρηματιών. Η αναφορά «η Αστυνομία
να απελευθερώσει τις γειτονιές από τους στυγνούς εγκληματίες που τις έχουν
μετατρέψει σε χώρους ανομίας» στοχοποιεί θύματα και θύτες.
Τα παλιά
μνημόνια των Σαμαροβενιζέλων και το τελευταίο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που
στήριξε ο Καμίνης μεγάλωσαν την φτώχεια και την εξαθλίωση στις γειτονιές και
όχι τα θύματα της κρίσης, όπως οι χρήστες. Οι ελεύθεροι χώροι ξεπουλιούνται και
υποβαθμίζονται, ρημάζουν τα πάρκα, χωρίς προσωπικό και συντήρηση. Οι χρήστες ναρκωτικών όπως και όλοι οι
εργαζόμενοι βρέθηκαν χωρίς δουλειές και με ρημαγμένες τις υπηρεσίες υγείας. Οι
περικοπές για τους χρήστες, με τη διάλυση δομών στήριξης και την υποκατάσταση
τους από τις ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες παντελώς ακατάλληλης ποιότητας των
ΜΚΟ, σήμανε ότι απλά πετάχτηκαν στους δρόμους. Η ποινικοποίηση της χρήσης
σήμανε ότι οι φυλακές γέμισαν από χρήστες, κάποιοι μάλιστα βρέθηκαν μέσα με
διακοπή προγραμμάτων θεραπείας.
Δαιμονοποιούνται
έτσι οι φτωχοδιάβολοι, χρήστες και βαποράκια, χωρίς απολύτως καμία αναφορά στις
αιτίες που σπρώχνουν ανθρώπους στην απελπισία
του αργού θανάτου, την μαζική ανεργία, την φτώχεια, τον κοινωνικό
αποκλεισμό. Λες και τα ναρκωτικά φυτρώνουν στις γειτονιές δεν υπήρξε καμία αναφορά στη παγκόσμια διάσταση της
μεγάλης βιομηχανίας των ναρκωτικών, των καρτέλ, της συμμετοχής των εφοπλιστών
στη μεταφορά τους και των Τραπεζών για το ξέπλυμα του βρόμικου χρήματος. Οι
στυγνοί εγκληματίες βρίσκονται στις γραμμές αυτής της μειοψηφίας και η
στοχοποίηση των χρηστών δίνει συγχωροχάρτι στα εγκλήματα τους.
Είναι
γνωστή η συντηρητική λογική Καμίνη για τα κινήματα στις γειτονιές και το
φοιτητικό κίνημα και η διαρκής επίκληση της ΕΛΑΣ για την καταστολή τους, όπως
για παράδειγμα των καταλήψεων στέγης. Τώρα κατάντησε να ζητάει από τον Τόσκα επιχειρήσεις σκούπα κατά των χρηστών.
Αυτό που
χρειαζόμαστε είναι την εργατική και νεολαιίστικη αντίσταση κατά των μνημονίων
και των περικοπών, την διαγραφή του χρέους ώστε να βρεθούν λεφτά για μαζικές
προσλήψεις στο τομέα της υγείας για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των
χρηστών, για να λειτουργήσουν δομές στα δημόσια νοσοκομεία, για να λειτουργήσει
ο ΟΚΑΝΑ, το 18 Ανω το ΚΕΘΕΑ.
Να μην
επιτρέψουμε τον Καμίνη να μετατρέψει το δημοτικό συμβούλιο σε πολιορκητικό κριό
για την διάλυση των ελεύθερων χώρων και την μετατροπή τους σε κέντρα δράσης των
αρπακτικών κεφαλαίων. Και βέβαια, να μην επιτρέψουμε την ρατσιστική
αστυνομοκρατία στις γειτονιές με όχημα αντιδραστικές πολιτικές για τα ναρκωτικά
που στοχοποιούν τους χρήστες αντί να αναζητούν κοινωνικές λύσεις και θεραπεία
μέσω του δημόσιου συστήματος υγείας.
