ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΙΣ
ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
-Δημοτικοί
σύμβουλοι του Δήμου Αθηναίων κατηγορούμενοι
για συκοφαντική δυσφήμιση του αρχιμανδρίτη
Μπούμπα, έκπτωτου
προέδρου του Δ.Σ του Γηροκομείου Αθηνών!!!
-Την
Τετάρτη 18 Γενάρη δικάζονται τέσσερις
δημοτικοί σύμβουλοι στο
Γ’ Μονομελές Πλημ/κειο, Ευελπίδων,
κτίριο 9 αίθ. 2.
Διεκδικούμε
να περάσει το Γηροκομείο στο Δημόσιο,
να επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυμένοι
εργαζόμενοι και να καταβληθούν τα
δεδουλευμένα. Έτσι θα μπορέσουν να
ανοίξουν οι έξι κλειστές πτέρυγες από
τις εννέα που διαθέτει παρέχοντας
φροντίδα σε γερόντους και γερόντισσες.
Η δίωξη σε βάρος των 4 δημοτικών συμβούλων
στρέφονταν κατά του κινήματος που
υπεράσπιζε το Γηροκομείο της Αθήνας
και του σωματείου εργαζόμενων.
Στόχευε στην καταστολή και τη φίμωση
του αγώνα.
Την Τετάρτη 18
Ιανουαρίου 2017 δικάζονται ενώπιον του
3ου
Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, τέσσερις
δύο νυν
δημοτικοί
σύμβουλοι του Δήμου Αθηναίων, Πέτρος
Κωνσταντίνου - «Ανταρσία στις γειτονιές
της Αθήνας», Νίκος Σοφιανός - «Λαϊκή
συσπείρωση» και δύο
πρώην, η Ελένη Πορτάλιου - «Ανοιχτή
πόλη»,Σταυρούλα
και η
Αγγελίδου - «Δικαίωμα στην πόλη») με την
κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμισης,
μετά από μήνυση του αρχιμανδρίτη
Προκόπιου
Μπούμπα. Ο
τελευταίος ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος
του Δ.Σ του Γηροκομείου, προκαλώντας
πληθώρα καταγγελιών για κακοδιαχείριση
αλλά και την επέμβαση της ποινικής
δικαιοσύνης (εκκρεμεί ποινική δίωξη σε
βάρος του από τον Εισαγγελέα Διαφθοράς).
Τελικά τον Σεπτέμβριο του 2016 η διοίκηση
του Γηροκομείου κηρύχθηκε έκπτωτη και
ορίστηκε προσωρινή διοίκηση.
Η προκλητική μήνυση
του αρχιμανδρίτη Μπούμπα στρέφεται
εναντίον εμού και των υπολοίπων συναδέλφων
μου, θεωρώντας συκοφαντικά τα όσα
καταγγείλαμε στην συνεδρίαση του
δημοτικού συμβουλίου της 9-5-2013 σχετικά
με το καθεστώς κακοδιαχείρισης που είχε
εγκαθιδρυθεί στο Γηροκομείο. Συνεπώς,
πρόκειται για απόπειρα ποινικοποίησης
της άσκησης θεμιτής δημόσιας κριτικής,
η οποία δεν συνιστά μόνο δικαίωμα αλλά
και υποχρέωσή μας, με δεδομένο ότι το
Γηροκομείο τελεί υπό την εποπτεία του
Δήμου. Ειδικότερα :
Α) Οι αλλεπάλληλες
και χρόνιες καταγγελίες για την κατάσταση
στο Γηροκομείο Αθηνών
Το φιλανθρωπικό
σωματείο με την επωνυμία «Ελεήμων
Εταιρεία Αθηνών» (γνωστό σε όλους ως
Γηροκομείο Αθηνών) είναι το μεγαλύτερο
στην Ελλάδα. Στο Γηροκομείο είχε
διαμορφωθεί επί χρόνια, με ευθύνη των
- έκπτωτων πλέον - διοικούντων, μια
θλιβερή από κάθε άποψη κατάσταση, η
οποία έχει γίνει αντικείμενο
δριμείας δημόσιας κριτικής,
από τις στήλες των εφημερίδων έως την
αίθουσα της Βουλής, καθώς και εισαγγελικών
ερευνών. Το
ιστορικό φιλανθρωπικό σωματείο έχει
πάψει να εκπληρώνει στοιχειωδώς τους
σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε το
1864 και έχει γίνει συνώνυμο
της αδιαφάνειας, της κακοδιαχείρισης
και της προκλητικής μη καταβολής
δεδουλευμένων
στους ίδιους τους εργαζόμενούς του !
Επώνυμες καταγγελίες, πληθώρα σχετικών
δημοσιευμάτων σε έγκυρες εφημερίδες,
καθώς και επερωτήσεις βουλευτών κάνουν
λόγο για οικονομικές
ατασθαλίες, παράνομες αναλήψεις από
κληροδοτήματα, χαριστικές μισθώσεις
ακινήτων και επεμβάσεις οικονομικών
επιθεωρητών.
Η ταμίας και
σύμβουλος του φιλανθρωπικού Σωματείου
Πολυξένη
Πραστάκου
έχει προβεί
επώνυμα σε σχετικές καταγγελίες και
υπόμνημα προς τη Δικαιοσύνη. Ως αποτέλεσμα
της στάσης της, εκδιώχτηκε από την θέση
της και επανήλθε δικαστικώς, με προσωρινή
διαταγή. Σε υπόμνημά της αναφέρθηκε
συγκεκριμένα σε παράνομη
ανάληψη ποσού 8,5 εκατομμυρίων ευρώ από
τα κληροδοτήματα Αδάμ και Καλογερόπουλου,
υπόθεση για
την οποία έχουν επιληφθεί οικονομικοί
επιθεωρητές, οι οποίοι εισηγούνται τον
καταλογισμό των ποσών σε μέλη του Δ.Σ.
Παράλληλα, η ίδια επισημαίνει τα εξής
ως προς τους εργαζομένους στο ίδρυμα :
«Διαπίστωσα
λόγω της ιδιότητάς
μου ως
σύμβουλος ταμίας
ότι η καταπάτηση της αξιοπρέπειας και
η δυστυχία των
εργαζομένων στο Γηροκομείο Αθηνών που
είναι απλήρωτοι 36 μήνες
δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής
κρίσης αλλά των
πράξεων και παραλείψεων των υπευθύνων
της διοίκησης των τελευταίων ετών».
Για την στάση της
αυτή, η κα Πραστάκου δέχτηκε τα συγχαρητήρια
του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ.
Ρακιντζή, ο οποίος τόνισε ότι «η
υπόθεση του Γηροκομείου αποτελεί
ευκαιρία να ανοίξει ο «Φάκελος των
Κληροδοτημάτων» και να αντιμετωπιστεί
το θέμα προς το συμφέρον του Δημοσίου
και των πολιτών».
Οι καταγγελίες της κας Πραστάκου, που
βίωσε την κατάσταση εκ των ένδον,
συνιστούν πανηγυρική επιβεβαίωση των
όσων καταγγείλαμε στην επίμαχη συνεδρίαση
του δημοτικού συμβουλίου εγώ αλλά και
άλλοι τρεις συνάδελφοι, προκαλώντας
την μήνυση του κ. Μπούμπα. Συγκεκριμένα
:
Β) Η παρέμβαση
του Δήμου Αθηναίων και η συνεδρίαση του
δημοτικού συμβουλίου της 9-5-2013
Μετά τις τροποποιήσεις
που επέφερε ο Ν. 3852/2010, η αρμοδιότητα
της άσκησης εποπτείας επί των φιλανθρωπικών
ιδρυμάτων
και σωματείων, η έγκριση των προϋπολογισμών
τους κλπ μεταφέρθηκε από τους Νομάρχες
στους Δήμους.
Όπως ήταν λογικό, ο Δήμος Αθηναίων δεν
μπορούσε και δεν έπρεπε να μείνει
παθητικός παρατηρητής της δραματικής
κατάστασης που επικρατούσε στο Γηροκομείο,
αλλά είχε εκ
του νόμου υποχρέωση να παρέμβει.
Προς την κατεύθυνση αυτή, συστήθηκε
διαπαραταξιακή
επιτροπή, η
οποία επισκέφθηκε το Γηροκομείο, και
συναντήθηκε με τους εργαζομένους αλλά
και με το Διοικητικό Συμβούλιο,
συμπεριλαμβανομένου του μηνυτή, ο οποίος
υποστήριξε ότι «η
κατάσταση είναι τέτοια που το Γηροκομείο
αναγκαστικά συρρικνώνεται».
Την 16-4-2013
η επιτροπή έστειλε την με αριθ. πρωτοκόλλου
086068 επιστολή στο Διοικητικό Συμβούλιο
του οποίου προΐστατο ο μηνυτής. Με την
επιστολή αυτή ζητούσαμε
τους
ισολογισμούς
των τελευταίων πέντε ετών, τον προϋπολογισμό
του 2013,
στοιχεία για το ακριβές
ποσό που οφείλεται στους εργαζομένους
και άλλα σχετικά στοιχεία για την
οικονομική κατάσταση του Γηροκομείου.
Η απάντηση του
Διοικητικού Συμβουλίου του Γηροκομείου
ήταν μια εξώδικη
διαμαρτυρία
που μας
επέδωσε την 9-5-2013
- λίγο πριν την επίμαχη συνεδρίαση του
Δημοτικού Συμβουλίου - με την οποία κατ’
ουσίαν εγκαλούσε
τον Δήμο για το ότι ασχολείται με ζητήματα
του Γηροκομείου
!
Με το εξώδικο
ρητά μας
απαγόρευσε να συζητήσουμε το ζήτημα
στο δημοτικό συμβούλιο, και να παύσουμε
γενικώς να συγκαλούμε δημοτικά συμβούλια
με θέμα το Γηροκομείο !!! Πλέον είχε
ξεπεράσει κάθε όριο η προκλητικότητα
και η ασυδοσία του διοικητικού συμβουλίου
– η απουσία οποιουδήποτε ελέγχου, η
κακοδιαχείριση, η αδιαφάνεια φαίνεται
ότι είχε αποθρασύνει τους διοικούντες
του. Επιπλέον, μόλις που χρειάζεται να
επισημανθεί η κραυγαλέα αντίφαση στην
οποία υποπίπτει ο μηνυτής – από την μια
να υποστηρίζει ότι λόγω των καταστάσεων,
το Γηροκομείο αναγκαστικά συρρικνώνεται,
και από την άλλη, αντί να ζητήσει την
βοήθεια του Δήμου, να στέλνει εξώδικα
«απαγορεύοντας» κάθε «ανάμιξη» του
Δήμου !
Στη συνεδρίαση
της 9-5-2013 το
ζήτημα του Γηροκομείου ήταν προγραμματισμένο
να συζητηθεί ως θέμα ημερησίας διάταξης.
Όπως ήταν εύλογα αναμενόμενο, η
γνωστοποίηση
του εξωδίκου μόλις λίγη ώρα πριν την
συνεδρίαση,
πυροδότησε
ακόμα περισσότερο
την ήδη φορτισμένη ατμόσφαιρα και
εκλήφθηκε – δικαίως – όχι μόνο ως άρνηση
κάθε συνεργασίας, αλλά και ως κίνηση
επιθετική,
προκλητική
και συγκρουσιακή που θα αποτελούσε την
αφετηρία αντιπαραθέσεων.
Μέσα στο κλίμα
αυτό, εγώ, και οι συνάδελφοι, η κα
Πορτάλιου, ο κος Σοφιανός και η κα
Αγγελίδου καταφερθήκαμε
κατά της πρακτικής των διοικούντων –
με χαρακτηρισμούς
όχι προσωπικούς, αλλά διατυπωμένους με
βάση στοιχεία και στο πλαίσιο θεμιτής
κριτικής για ένα φλέγον ζήτημα δημοσίου
συμφέροντος. Όλοι καυτηριάσαμε
με τον πιο έντονο τρόπο την οικονομική
κατάσταση του Γηροκομείου, τις κοινωνικές
επιπτώσεις της δυσλειτουργίας του, και
συγκεκριμένα την
υποβάθμιση της καθημερινότητας των
τροφίμων
του και, ασφαλώς, την
σκανδαλώδη μη καταβολή των δεδουλευμένων
στους εργαζόμενους επί τρία ολόκληρα
χρόνια.
Αφού μιλήσαμε οι
δημοτικοί σύμβουλοι, έλαβε τον λόγο και
η Πρόεδρος
του Σωματείου των Εργαζομένων
στο Γηροκομείο. Η εκπρόσωπος των
εργαζομένων επιβεβαίωσε
πανηγυρικά
ως «καθ’ ύλην αρμόδια» τις καταγγελίες
μας και έκανε ρητά αναφορά «σε
κλίμα τρομοκρατίας, μηνύσεων και
απολύσεων,
μέσα στο
οποίο οι
εργαζόμενοι
απλήρωτοι εδώ και 32 μήνες
προσφέρουν τις υπηρεσίες τους καθημερινά
με αυταπάρνηση».
Στο τέλος της
συζήτησης, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε
ομόφωνα τον ορισμό επιτρόπου και με
απόφασή του όρισε στην θέση αυτή τον
συνάδελφο Βασίλη Αγγελόπουλο.
Αλλά και η
μεταγενέστερη της συνεδρίασης συμπεριφορά
των διοικούντων επιβεβαιώνει με τον
πιο πανηγυρικό τρόπο τα όσα ειπώθηκαν
στην συνεδρίαση. Την 16-5-13
επιδώσαμε την απόφαση διορισμού επιτρόπου
στο Δ.Σ Γηροκομείου
για να καλεί στις συνεδριάσεις υποχρεωτικά
τον διορισμένο επίτροπο, αλλά προσκρούσαμε
στην κατηγορηματική και συστηματική
άρνηση αποδοχής του επιτρόπου. Η στάση
αυτή μας υποχρέωσε στην κατάθεση
αίτησης ασφαλιστικών μέτρων
ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Αθηνών την
21-6-2013. Τελικά
τον Σεπτέμβριο του 2016 η διοίκηση του
Γηροκομείου κηρύχθηκε έκπτωτη
και ορίστηκε προσωρινή διοίκηση.
Στο πλαίσιο αυτό,
η μήνυση του Μπούμπα που εκδικάζεται
την 18-1-2017 ενώπιον του Γ’ Μονομελούς
πλημμελειοδικείου Αθηνών – υποβληθείσα
δύο ολόκληρους μήνες μετά την παραπάνω
συνεδρίαση
του δημοτικού συμβουλίου - αποτελεί το
αποκορύφωμα
μιας προκλητικής
και επιθετικής τακτικής από μέρους του
μηνυτή και παράλληλα μια προφανή κίνηση
αντιπερισπασμού και αντεκδίκησης για
την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που
καταθέσαμε.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή μήνυση που
υποβάλλεται σε βάρος της
πλειοψηφίας των δημοτικών συμβούλων
που λάβαμε τον λόγο
στην επίμαχη συνεδρίαση - και ταυτόχρονα
είμαστε εκπρόσωποι των τεσσάρων από
τις επτά δημοτικές παρατάξεις που
συμμετείχαν στις εκξλογές του 2014.
Γ) Γιατί ο
χαρακτηρισμός «παρακράτος» για τον
έκπτωτο πρόεδρο του ΔΣ του Γηροκομείου
Αθηνών δεν είναι συκοφαντικός
Το ζήτημα του
Γηροκομείου
είχε λάβει
τέτοιες διαστάσεις, ώστε είχε επανειλημμένως
απασχολήσει την αίθουσα του κοινοβουλίου.
Ενδεικτικά, την 29-10-2013 κατατέθηκε,
σχετική επίκαιρη
ερώτηση στη Βουλή
από τον βουλευτή κ. Ζαχαριά προς τον
Υπουργό Οικονομικών, με βάση τα παραπάνω
στοιχεία της κας Πραστάκου.
Παράλληλα,
την 13-2-2013
– τρεις μήνες
δηλαδή πριν
από την επίμαχη
συνεδρίαση
του Δημοτικού Συμβουλίου – είχε κατατεθεί
από βουλευτές ερώτηση
προς τρεις
αρμόδιους Υπουργούς (Οικονομικών,
Εργασίας και Δικαιοσύνης) σχετικά με
την πορεία των οικονομικών
ελέγχων αλλά
και συναφών ποινικών
διώξεων σε βάρος του μηνυτή σε βαθμό
κακουργήματος, καθώς
και της διαδικασίας
είσπραξης των οφειλών του Ιδρύματος σε
ΙΚΑ και εφορία.
Παράλληλα,
πρόκειται
για μια χρονίζουσα θλιβερή κατάσταση,
που ανάγεται σε βάθος τουλάχιστον
επταετίας.
Ενδεικτικά,
ήδη από το 2010
δημοσιεύματα κάνουν λόγο για το
Γηροκομείο με τον χαρακτηριστικό τίτλο
«το ίδρυμα
με τα 600 ακίνητα και το άδειο ταμείο»
Ήδη από τότε (28-12-2010), η
Ελεήμων (!) Εταιρεία
εμφάνιζε
αδυναμία ως προς την στοιχειώδη της
υποχρέωση να καταβάλλει την μισθοδοσία
των ίδιων του των εργαζομένων, ενώ
υπήρχαν αναφορές σε άσκηση ποινικής
δίωξης κατά του μηνυτή για απιστία σε
βαθμό κακουργήματος. Την ίδια εποχή
(24-12-2010) ο βουλευτής κ. Κριτσωτάκης
καταθέτει επερώτηση για το «διαρκές
σκάνδαλο»
του Γηροκομείου, καταγγέλλοντας την
«ασυδοσία…….
την τρομοκράτηση
του προσωπικού»,
ενώ
επισημαίνει
ότι «την
τεράστια περιουσία του την διαχειρίζεται
μια παρέα ανθρώπων σαν τσιφλίκι της,
αδιαφανώς, με ιδιοτέλεια».
Το ίδιο περιεχόμενο
είχε και η
δική μου ομιλία
στο δημοτικό
συμβούλιο
της 9-5-2013,
για την οποία φέρομαι κατηγορούμενος.
Στην ομιλία μου επεσήμαινα ότι πλέον,
η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο
και η πρακτική των διοικούντων «να
διαχειρίζονται την περιουσία του
Γηροκομείου σαν τσιφλίκι τους»
έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά μόνιμης
ασυδοσίας
που προσιδιάζουν
σε οργανώσεις μαφίας.
Έχουν παγιωθεί πλέον ως χαρακτηριστικά
της πρακτικής των διοικούντων η πλήρης
αυθαιρεσία και η απόλυτη απαξίωση προς
την ίδια την ιστορία και τον θεσμικό
ρόλο του Σωματείου.
Είναι, δε, τουλάχιστον ειρωνικό,
εκτός από εξοργιστικά προκλητικό, το
γεγονός ότι το πασίγνωστο ως φιλανθρωπικό,
μη κερδοσκοπικό σωματείο με την επωνυμία
«Ελεήμων
(κατ’ ευφημισμόν) Εταιρεία»
δεν καταβάλλει συστηματικά, επί τρία
χρόνια τους δεδουλευμένους μισθούς των
εργαζόμενών του.
Τον μηνυτή ενόχλησαν
οι αναφορές μου στην ανωτέρω δραστηριότητα
του και ειδικότερα ο χαρακτηρισμός της
ως «παρακράτους». Ο όρος παρακράτος
έχει ιστορικές αναφορές στην μετεμφυλιακή
Ελλάδα – ωστόσο χρησιμοποιείται πλέον
σχετικά ευρέως στην καθομιλουμένη και
ιδίως στον δημόσιο λόγο με διεσταλμένη
έννοια, που
περιλαμβάνει ομάδες ανθρώπων που
λειτουργούν ως
κράτος εν
κράτει,
έχοντας αποκτήσει την αλαζονεία
αλλά και την ασφάλεια της απουσίας
ελέγχου. Ο
χαρακτηρισμός τον οποίο χρησιμοποίησα
έχει μια αντικειμενική διάσταση που
δεν απέχει από την πραγματικότητα :
Ποιά
διατύπωση
είναι κατάλληλη για να περιγράψει
την στάση μιας ομάδας ανθρώπων που
διοικούν ένα ιστορικό
φιλανθρωπικό
σωματείο που φέρει τον γεμάτο
ευθύνες και ηθικό φορτίο «Ελεήμων
Εταιρεία
Αθηνών» και, αντ’ αυτού :
- συρρικνώνουν
και υποβαθμίζουν με την κακοδιαχείρισή
τους τις
προσφερόμενες υπηρεσίες και συνεπώς
τις ζωές των ηλικιωμένων τροφίμων
- δεν
καταβάλουν επί τρία χρόνια τους μισθούς
των εργαζομένων
τους
- συστηματικά,
προκλητικά, και επιδεικτικά αρνούνται
κάθε
καλόπιστη
προσπάθεια εποπτείας του Δήμου
- που αποτελεί κατά νόμο υποχρέωσή του
;
Ως προς τον όρο
«τρομοκράτηση των εργαζομένων», μόλις
που χρειάζεται να επισημανθεί ότι
αντικειμενικά
και ιστορικά οι συστηματικές απολύσεις
εργαζομένων αποτελούν το κατεξοχήν
μέσο τρομοκράτησης
των εργαζομένων από τους εργοδότες και
κατά τα άλλα παραπέμπω στην έξοχη
παρέμβαση της εκπροσώπου τους στην
παραπάνω συνεδρίαση του Δημοτικού
Συμβουλίου.
Πέτρος Κωνσταντίνου,
δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την
Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας
