Η Ανταρσία στις εγιτονιές της Αθήνας παρακολούθησε την συνέλευση των καοίκων. Ακολουθεί ενημέρωση
Φιλοπάππου
Την Κυριακή 13 Νοέμβρη έγινε συνάντηση της συνέλευσης κατοίκων της περιοχής του Φιλοπάππου, όπου τέθηκε ξανά το ζήτημα της καθαριότητας στον λόφο. Ο υπεύθυνος καθαριότητας του δήμου απάντησε ότι «όπως ξέρετε δεν έχουμε προσωπικό, αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε».
Επίσης συζητήθηκε το θέμα του πρασίνου. Το 2015 έγινε κατορθωτό έπειτα από επτά χρόνια, χάρη στους αγώνες των κατοίκων, να αποχαρακτηριστεί από το ΣτΕ ο λόφος ως «οργανωμένος (δηλαδή σφραγισμένος) αρχαιολογικός χώρος» (συγκεκριμένα το ΣτΕ ακύρωσε την απόφαση Λιάλη-Ζαχόπουλου που έβαζε περιορισμούς στην πρόσβαση με ωράριο λειτουργίας αρχαιολογικού χώρου και είπε ότι η πρόσβαση στον λόφο που είναι αρχαιολογικός χώρος ΚΑΙ πάρκο πρέπει να είναι ελεύθερη 24 ώρες).
Έτσι το πάρκο θεωρείται πλέον απλός αρχαιολογικός χώρος και πάρκο αναψυχής, που σημαίνει ότι ο δήμος αναλαμβάνει τη φροντίδα του πρασίνου, χωρίς να παρεμποδίζεται από την αρχαιολογική υπηρεσία. Έτσι κι αλλιώς ο Δήμος έχει επισήμως την φροντίδα του με βάση εκχωρητήριο (κατά χρήση και διοίκηση) που του έγινε για τον λόφο Φιλοπαππου αλλά και άλλους λόφους της Αθήνας το 1971 από το υπουργείο Γεωργίας.
Συζητήθηκε τέλος το πρόβλημα με τα rave party που οργανώνονται στο λόφο και είναι αιτία έντονης ηχορρύπανσης τις νυχτερινές ώρες αλλά και διακίνησης ουσιών, επίσης διαταράσσουν και το οικοσύστημα και αφήνουν πάρα πολλά σκουπίδια.
Το πιο σημαντικό όμως είναι το θέμα του εστιατορίου «Διόνυσος» και του παρκινγκ μπροστά στην Ακρόπολη (Ο Διόνυσος και το παρκινγκ είναι 5 στρ. και άλλα 8 στρ. δάσους, σύνολο 13 στρ), που είναι κτισμένα σε χώρο του δήμου, με ευθύνη του ΕΟΤ, και κινδυνεύει αυτή τη στιγμή, ως το καλύτερο φιλέτο, να μπει στο ΤΑΙΠΕΔ και να χαθεί οριστικά για τους κατοίκους.
Όλος ο λόφος του Φιλοπάππου είναι πνεύμονας οξυγόνου για τους κατοίκους των γύρω γειτονιών, αλλά και όλης της Αθήνας. Οι κάτοικοι έχουν δώσει αγώνες ώστε η πρόσβαση σ’ αυτόν να παραμείνει ελεύθερη, αλλά παράλληλα να φυλάσσεται. Χρειάζεται να βάλουμε τέλος σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μέρους του και να απαιτήσουμε προσλήψεις στον δήμο ώστε να εξασφαλιστεί η καθαριότητα και το πράσινο, όπου χρειάζεται.
Φιλοπάππου
Την Κυριακή 13 Νοέμβρη έγινε συνάντηση της συνέλευσης κατοίκων της περιοχής του Φιλοπάππου, όπου τέθηκε ξανά το ζήτημα της καθαριότητας στον λόφο. Ο υπεύθυνος καθαριότητας του δήμου απάντησε ότι «όπως ξέρετε δεν έχουμε προσωπικό, αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε».
Επίσης συζητήθηκε το θέμα του πρασίνου. Το 2015 έγινε κατορθωτό έπειτα από επτά χρόνια, χάρη στους αγώνες των κατοίκων, να αποχαρακτηριστεί από το ΣτΕ ο λόφος ως «οργανωμένος (δηλαδή σφραγισμένος) αρχαιολογικός χώρος» (συγκεκριμένα το ΣτΕ ακύρωσε την απόφαση Λιάλη-Ζαχόπουλου που έβαζε περιορισμούς στην πρόσβαση με ωράριο λειτουργίας αρχαιολογικού χώρου και είπε ότι η πρόσβαση στον λόφο που είναι αρχαιολογικός χώρος ΚΑΙ πάρκο πρέπει να είναι ελεύθερη 24 ώρες).
Έτσι το πάρκο θεωρείται πλέον απλός αρχαιολογικός χώρος και πάρκο αναψυχής, που σημαίνει ότι ο δήμος αναλαμβάνει τη φροντίδα του πρασίνου, χωρίς να παρεμποδίζεται από την αρχαιολογική υπηρεσία. Έτσι κι αλλιώς ο Δήμος έχει επισήμως την φροντίδα του με βάση εκχωρητήριο (κατά χρήση και διοίκηση) που του έγινε για τον λόφο Φιλοπαππου αλλά και άλλους λόφους της Αθήνας το 1971 από το υπουργείο Γεωργίας.
Συζητήθηκε τέλος το πρόβλημα με τα rave party που οργανώνονται στο λόφο και είναι αιτία έντονης ηχορρύπανσης τις νυχτερινές ώρες αλλά και διακίνησης ουσιών, επίσης διαταράσσουν και το οικοσύστημα και αφήνουν πάρα πολλά σκουπίδια.
Το πιο σημαντικό όμως είναι το θέμα του εστιατορίου «Διόνυσος» και του παρκινγκ μπροστά στην Ακρόπολη (Ο Διόνυσος και το παρκινγκ είναι 5 στρ. και άλλα 8 στρ. δάσους, σύνολο 13 στρ), που είναι κτισμένα σε χώρο του δήμου, με ευθύνη του ΕΟΤ, και κινδυνεύει αυτή τη στιγμή, ως το καλύτερο φιλέτο, να μπει στο ΤΑΙΠΕΔ και να χαθεί οριστικά για τους κατοίκους.
Όλος ο λόφος του Φιλοπάππου είναι πνεύμονας οξυγόνου για τους κατοίκους των γύρω γειτονιών, αλλά και όλης της Αθήνας. Οι κάτοικοι έχουν δώσει αγώνες ώστε η πρόσβαση σ’ αυτόν να παραμείνει ελεύθερη, αλλά παράλληλα να φυλάσσεται. Χρειάζεται να βάλουμε τέλος σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μέρους του και να απαιτήσουμε προσλήψεις στον δήμο ώστε να εξασφαλιστεί η καθαριότητα και το πράσινο, όπου χρειάζεται.
